PETENGING
WENGI
sumribit
angin ngelus langit sore
manuk
sriti bali ing pucuking cemara
nganti
tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang
katon pasuryanmu
gawe
tambah kekesing angin sore
tumlawung
rasa kang ngulandara
wengi
bakal tumeka maneh
bareng
karo wewayanganmu
kang
bakal ngebaki impen petenging wengi
lumaku
turut petenging lurung
bakal
gawang-gawang campur mega-mega
apa
kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ?
PEPADANG
BAKAL TUMEKA
angrantu
sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan
mecaki
lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun
bumi
kang kapidak kebak sinengker
anggawa
ganda bacin
manuk
manuk dhandhang kekitrang wayah sore
peteng
kang gemuleng ing angganing manungsa
wus
sinerat ana ing kitab duk ing uni
pepadang
bakal tumeka anggawa kabar bebungah
kanggo
kita sami jalma manungsa
kang
bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun
amadhangi
sakendhenging jagat raya
mara
gage kita sami tumenga ing angkasa
mangayubagya
rawuhipun sang pepadhang
kanthi
mesu raga nutup babahan nawa sanga
mangestu
nampi pepadhang …..
WAYAH
ESUK PEDUT ANGENDANU
rong
puluh tahun kepungkur aku lan sliramu nate mlaku ana dalan kene
saklawase
ora nate ketemu
saliramu
lan saliraku wus beda ora kaya biyen nalika isih tak kanthi
gandaning
wengi mau isih sumrebak ngebaki pedut wayah esuk
wus
aja mbok tangisi lakon kang wus kapungkur
wus
pirang wayah ketiga tak lakoni nganti rambut warna ireng lan putih
ing
dalan iki rong puluh tahun kepungkur
ana
cerita rinajut endah
dik,
kala kala sliramu isih dadi impenku
pirsanana
ana nduwur kae
ana
teja manther ing sela-selaning gegodongan
lan
lintang panjer wengi sing isih kari sakmenir gedhene
saiki
aku lan sliramu linambaran rasa kangen
simpenen
kangenmu ana impen ***
LINTANG-LINTANG
lintang-lintang
abyor ing tawang
cumlorot
sliweran nalika alihan
kumleyang
mencok ing socamu asihku
cahyane
gumebyar sunare gilar-gilar
ing
telenge atimu sliramu tansah dakantu
lintang-lintang
alihan
cumlorot
telu ana pundhakku
kawitan
lintang abang lintang perang
kapindho
lintang mirunggan lintang kamanungsan
pungkasan
lintang kumukus lintang kadurakan
SEDYAKU
Wis,
Jeng…
Aku
sumeleh
nyelehake
pangarep-arepku
marang
katresnan lan kawigatenmu sing semu
yen
nyatane amung semene
cunthele
lelakonku…
Pepenginku
tansah sumandhing
lan
nresnani sliramu
kudu
dakprunggel
sing
luwih wigati, Jeng
donga
lan pengestumu wae
tansah
mili kanggo aku
Wis,
Jeng
aku
pamit
becik
njembarake pikir
nggayuh
kabegjan
mring
ati lan katresnan satuhu
tan
ora binagi ing liyan
sempurna
ing guritan siji…
PEPADANG
BAKAL TUMEKA
angrantu
sinambi jumangkah ing dalan kang peteng kebak sandungan
mecaki
lurung lurung kang dawa satengahing ara-ara samun
bumi
kang kapidak kebak sinengker
anggawa
ganda bacin
manuk
manuk dhandhang kekitrang wayah sore
peteng
kang gemuleng ing angganing manungsa
wus
sinerat ana ing kitab duk ing uni
pepadang
bakal tumeka anggawa kabar bebungah
kanggo
kita sami jalma manungsa
kang
bakal amadhangi lurung-lurung, dalan-dalan lan ara-ara samun
amadhangi
sakendhenging jagat raya
mara
gage kita sami tumenga ing angkasa
mangayubagya
rawuhipun sang pepadhang
kanthi
mesu raga nutup babahan nawa sanga
mangestu
nampi pepadhang
KEKUDANGANKU
o,
ngger sang ponang jabang bayi
bebarengan
tangismu kang kejer sumusup ing wengi
sira
wus lahir kanthi slamet
nyawang
gumelaring jagat raya
yen
sira nangis tak emban lan tak tembangake dandang gula lingsir wengi
kapurih
sira bisa turu kanthi tentrem
yen
sira mesem tak kudang tak liling
o,
ngger sang ponang jabang bayi
tak
gadang dadiya wong kang luhur bebudenmu ing tembe ***
kanggo:
fabian moreno setiawan lan rubi dirgantara
UDAN
WAYAH SORE
udan
riwis-riwis nggawa angin gumanti
ora
kaya nalika kang kawuri sing kebak pangarep-arep
dikaya
ngapa lemah wus kebanjur teles
sesuk
esuk yen sang surya wiwit sumunar
lan
manuk kepodang colat-colot ana wit gedang
tak
tunggu tekamu ing sak ngisore payung
tak
kanthi lakumu tumeka ngendi
mbokmenawa
sesuk sore wus ora udan riwis-riwis
marakake
gawe kekesing ati
manuk
kepodang wus mabur mangulon
nanging
tetep tak tunggu tekamu ***
NALIKA
SEPI
pasuryanmu
sing bening
tumiba
ing banyu mili turut pletheking surya
saya
suwe tansaya adoh
ninggalake
sepi
tan
ana sabawa gumrisiking alang alang
aku
mung bisa nyawang
pasuryanmu
sing kagawa banyu mili turut kali
nganti
datan katon kasaput pedut *
RON
GARING
Wengi
sansaya atis
nalika
aku sesingidan ing sajroning swara gamelan
kang
digawa dening angin
prasasat
tan kendhat
anggonku
kulak warta adol prungu
ananging
isih mamring
aku
wis pingin cecaketan
obormu
kang makantar-kantar
madhangi
jangkah lan jagatku
ana
ngendi papanmu
lelana
tapa brata
tanpa
pawarta tanpa swara
aku
kadya ron garing
kumleyang
kabur kanginan
ing
jagat peteng lelimengan
krasa
luwih abot
anggonku
ngadhepi dina-dina ing ngarep
mlakuku
ora mantep
kagubet
ribet lan ruwet
adoh
saka cahyamu
pedhut
ing sakindering pandulu
panjenengan
guruku,
sihku, oborku
kancanana
sukmaku sinau bab katresnan sajroning ati.
2 komentar